ASTROLOGIA

2005-11-03 Kałuski Bogusław
Horoskop i talenty dzieci oraz dorosłych

Czy ja mam jakiś talent? Jaki talent ma moje dziecko? Artystyczny? Matematyczny? Techniczny? Komunikacyjny?

Interpretacja horoskopu pozwala stwierdzić, co jest najmocniejszą stroną danej osoby. Jest wskazówką, do czego trzeba się przyłożyć, aby w życiu osiągnąć najwięcej, mieć zawodową satysfakcję. Dla jednej osoby mogą to być sprawy artystyczne, a dla drugiej sprawy budownictwa.

Horoskop jest też wskazówką, jak kształtować talent, bo są osoby, które potrzebują w swym rozwoju dużo swobody, a są inne, które potrzebują ciągłego kontaktu emocjonalnego z rodzicami lub nauczycielami.

Talent jest swoistą lokomotywą życiową, dzięki której człowiek może w życiu zdobyć uznanie, pozycję i czuć się zrealizowanym.

Omawiana jest króto cała osobowości, a następnie talent czy talent.

* * *

Nasze talenty, to wyraźne potencjały. Aby stały się faktycznymi umiejętnościami, muszą być aktywizowane i doskonalone w systemie edukacji. Jeżeli mają być solidną podstawą zawodu, pracy, dochodów, powinny być rozpoznane jak najwcześniej, aby być bazą wyboru szkoły dla dziecka. Najlepiej jak najwcześniej, aby maleńkie dziecko ukierunkować najpierw zabawą, a następnie szkołą.

Jeżeli zaś talenty mają być upiększeniem życia człowieka dorosłego, też muszą być dostrzeżone, docenione i z sercem ożywione. Na naukę nigdy nie jest za późno. Sukcesami bowiem radujemy się tak samo w każdym wieku.

Jakie są talenty? Np. refleks, zdolność do natychmiastowego działania, szybkie orientowanie się. Przydatne żołnierzom, strażakom, ratownikom oraz innym osobom pracującym w akcji.

Inna grupa talentów jest związana z wyczuciem nastrojów innych osób lub grup. Potrzebne osobom pracującym z klientami oraz w zespołach. Tam przecież potrzeba i wyczucia i elastyczności. Są osoby, które mogą być liderami, wiodącymi oraz takie które łączą zespół w dołączaniu do lidera. W zespołach są też geniusze, mruki, aktywiści itd. Potrzebne są różne typy, w tym dusze zespołów.

Jest grupa talentów twórczych, w tym technicznych, ważnych dla konstruktorów oraz talentów estetycznych, ważnych dla artystów. Są talenty do współdziałania, do przekraczania granic, do budowania struktur, do opieki, do religii, do różnych rodzajów medycyny.

Jest grupa talentów związanych z informacjami, a więc do nabywania wiedzy, przekazywania wiedzy, gromadzenia i porządkowania wiedzy, wydobywania informacji ukrytych, przydatnych w szkolnictwie, w badaniach, w śledztwach itp.

Są talenty związane ze stosowaniem lub ustalaniem zasad, z wyczuciem i stosowaniem prawa, z administracją, zarządzaniem i delegowaniem zadań, przydatne w firmach, urzędach strukturach hierarchicznych itd.

Są talenty manualne, dające zręczność rąk czy całego ciała, przydatne w sporcie, albo w takich pracach jak budownictwo czy mechanika samochodowa.

Są talenty do gotowania, do wąchania perfum i smakowania win. Do oceniania walorów artystycznych. Do pisania. Do artystycznego kowalstwa.

Przecież jeżeli ktoś choć trochę ładnie maluje, jeżeli ma choć trochę gustu i smaku, to może liczyć na pracę lżejszą niż wyłącznie fizyczną.

Talent więc to nie tylko zdolność do malowania obrazów czy grania na trąbce. To dowolna zdolność umożliwiająca osiągnięcie mistrzostwa, a przynajmniej dużej wprawy.

Drugim elementem, który trzeba koniecznie wymienić, to zamiłowanie. Otóż gdy ma się talent, to czynności z nim związane przychodzą nam łatwiej, a zwykle sprawiają wiele przyjemności. O ile bowiem czynności tylko wyćwiczone budzą w nas zadowolenie, wynikające z dobrej oceny, z jakości dzieł, to te wynikające z talentu dają nam głębsze poczucie spełnienia i są związane z wykonywaniem czynności czy w ogóle z procesem realizacji. - Dzięki realizowanym talentom ludzie łatwiej są szczęśliwi.

Oby jednak droga do mistrzostwa nie była katorgą, na jaką niektórzy rodzice skazują swoje dzieci. Wtedy bowiem choć mistrzostwo daje sukces, to jednak bywa okupione cierpieniem dziecka, a nawet trwałym niszczeniem relacji dziecko – rodzice. Tu, obok dostrzeżenia talentów dziecka, potrzebne jest właściwe ocenienie jego emocji, a także emocji rodziców. Świat dziecięcy jest inny niż ambicje i lęki dorosłych. Trzeba też starannie i uczciwie rozpoznać rodzaj wzajemnych powiązań w ogóle. Talent owszem, należy rozwijać, jednak rola rodziców ma być wspierająca, a nie wymuszająca.

To bardzo ważne, aby widzieć, jaki jest podział życiowych ról między rodzicem i dzieckiem. Kto daje, kto bierze? Kto wymaga? Kto wymusza? Kto rządzi? Kto ogranicza, kto uwalnia?

Czasem talenty są mocne i dostrzegane są u dzieci natychmiast. Czasem, ze względów emocjonalnych, ich przejawianie może być tłumione i wtedy talenty mogą być niezauważane lub lekceważone. Niektórzy rodzice są po prostu mniej spostrzegawczy. Inni chcą by dziecko koniecznie spróbowało ich drogi. Czasem trzeba przejąć firmę, czasem można skorzystać ze znajomości w środowisku zawodowym rodziców – to bywa wielkim zadatkiem życiowego sukcesu. Czasem jednak dziecko chce wrócić na swoją drogą. Wtedy może się okazać, że powrót dziecka z drogi rodziców na drogę własnego talentu jest spóźniony i sukces już nie jest aż tak wielki, jak by mógł być, gdyby zadbać o niego od początku.

Często stwierdzenie talentu u osoby dorosłej jest sposobem do rozwinięcia relaksującego lub nawet uzdrawiającego hobby, pomagającego odpoczywać, efektywniej pracować oraz utrzymywać interesujące i sympatyczne znajomości. Jest to nieformalna sposobność integracji z ludźmi ze swego środowiska pracy, a czasem są to znajomości bezinteresowne i zupełnie nowe. Dla integracji najlepsze są hobby sprzęgające we wspólnym wykonywaniu zadań.

Stwierdzenie talentu u osoby dorosłej może być impulsem do zmiany zawodu. Na to jednak trzeba odwagi, a także często zgody i świadomego wsparcia partnera lub rodziny. Taka decyzja niesie bowiem z sobą jakiś okres przekwalifikowania się, szkolenia, zmiany sposobu zarabiania, zmiany firmy lub nawet miejsca zamieszkania. Czasem jednak pozostaje się w zawodzie, a rozwija się smykałkę do interesów i zaczyna się działać na własne konto, zamiast pracować u innych. Gdy przychodzi oczekiwany sukces, nawet duże wyrzeczenia uznaje się za warte podjęcia.

Odkrycie talentu u dziecka, zdrowa relacja między dzieckiem i rodzicami, a następnie planowa edukacja są najlepszą drogą rozwoju dziecka oraz harmonii w rodzinie. Często towarzysząc utalentowanemu dziecku sami wiele się uczymy.

Każdy ma jakiś talent.
Lepiej go odkryć późno niż wcale.
Najlepiej od razu.

01 i 03.12.2005

 


 

na górę