teorie astro
Opisy technik i symboli astrologicznych
Motto: Nic nie jest pewne, ale trzeba zrobić wszystko, aby się upewnić.
Lew
Należy do żywiołu ognistego i jakości stałej. Dzięki wyjątkowej kreatywności znakomicie potrafi improwizować i czuje się fantastycznie stwarzając coś z niczego - nawet gdy innym wali się wtedy świat na głowę (Panna nazywa to bałaganem, brakiem organizacji i planowania). Umiejętnie przekształca tremę z paraliżującej, na twórczą - z czym kiepsko sobie radzi Rak. Jego niezachwiana wiara w siebie pozwala mu posiadane talenty przekształcić w spektakularny sukces. Całym sercem czuje się artystą, a indywidualna twórczość pomaga mu w ustaleniu własnej tożsamości.
Chce zajmować środek życiowej sceny i uwielbia imponujące występy w pełnym blasku swojego majestatu, na tronie ukutym z własnej wspaniałości, zwieńczonym koroną sukcesów, z władczym berłem w dłoni. Jest przekonany, że honory, zaszczyty, gloria i chwała przynależą mu już od momentu urodzenia.
Lew nawet sprawy mało znaczące traktuje uroczyście i dostojnie. Potrafi się pokazywać w jak najlepszym świetle, zawsze w glorii i chwale. Jak każdy gwiazdor, dysponuje wyjątkowymi zdolnościami do skupiania na sobie uwagi i znajdywania się w centrum zainteresowania otoczenia. Potrafi dokonać wielkich, a nawet heroicznych czynów, ale najlepiej w blasku reflektorów i przy komplecie wiwatujących widzów (zupełnie inaczej niż Rak, który jest w stanie podjąć poważne wyzwanie wtedy, gdy nikt tego nie widzi i Panna, którą interesuje jedynie pragmatyczny efekt, a nie spektakularne efekciarstwo).
Lew ma silne poczucie własnej wartości i nieomylności, i bardzo jest przywiązany do własnej wspaniałości. Cierpliwie słucha innych jedynie wtedy, gdy rozmawiają o nim - stąd wygodniej mieć go jako szefa niż podwładnego. Jest prostolinijny, ufa pochlebcom, przecenia ich wierność i lojalność. Czyjeś otwarte uwielbienie wprowadza go w stan takiej wspaniałomyślności, że można się do niego zwrócić z każdą prośbą - a nie odmówi jej spełnienia.
Niepowodzenia przyjmuje wyniośle i z godnością, z piersią wypiętą jak do dekoracji. W przypadku przegranej wciąż pozostaje niepokonany. Jest przekonany, że "czy komedia, czy tragedia - i tak ludzie dobijają się o role tytułowe". Z naiwnością i szczerością dziecka pragnie grać zawsze bohaterskie, główne role i uchodzić za osobę, wokół której wszystko (a nawet cały świat) się kręci.